Sopot - najnowsze komentarze

Bardzo fajny ryneczek.

To jest 91a a nie 91b

pokoje od 100zł, z reguły cicho i dyskretnie

w trakcie przebudowy, placówki handlowe nieczynne, parking dostępny

To nie jest 91A, tylko 91

To Jest blok No. 91A

W tym obiekcie dawniej znajdowała sie pralnia - zakład usługowy

Najlepszy klub w trójmieście, doskonała muzyka. Najnowsze europejskie trendy muzyki klubowej. Klub Soho przejął palmę pierszeństwa po Sopockim Sfinksie i nadaje kierunek muzyczny na cały kraj. Kuźnia młodych talentów z branży muzyki klubowej. Ponadto, koncerty, dużo wernisaży młodych artystów w kierunku malarstwo,grafika,fotografia. Warto zajrzeć w każdy dzień tygodnia c oś się dzieje.

Obiekt posadowiony na wzgórzu Stiewego późniek Królewskim - obiekt ten miał trzy rózne przeznaczenia w okresie swej bytności: - 1829 rok - punkt widokowy - Restauracja i kawiarnia Stiewego - 1934 rok - dom dla młodzieży Hitler Jugent im. Alberta Forstera - 1972 rok - pożar i zniszczenie obiektu - 1974 rok - odbudowany obiekt - Dom Dziecka nr 1 W 1829 r. na wzgórzu rozdzielającym dolinę Gołębiewską i doliny Marii - Jerzy Haffner urządził punkt widokowy. Restaurcja Stiewego, pawilon kawiarniany został wybudowany wkrótce potem. Nazwa pochodzi od pierwszej nazwy wzgórza i nazwiska patrycjusza gdańskiego, który był właścicielem majątku właśnie na tym terenie. W XIX wieku odwiedzano to miejsce jako popularne miejsce widokowe (od imienia właściciela restauracji pochodzi nazwa wzgórza). W roku 1843 z Góry Stiewego podziwiał Sopot w otoczeniu swojej świty król pruski, Fryderyk Wilhelm IV, stryjeczny dziad późniejszego cesarza Wilhelma, który został niebawem zmuszony do przekazania tronu jego ojcu, a swojemu bratu Wilhelmowi. Na pamiątkę królewskiej wizyty to sopockie wzgórze nazwano wtedy Królewskim - Königshöhe. W okresie Wolnego Miasta Gdańsk w budynku stworzono dom dla młodzieży Hitler Jugent im. Alberta Forstera. Marek Saperski tak pisze o schronisku: "W 1934 roku po zbudowaniu na wierzchołku Królewskiego Wzgórza schroniska młodzieżowego, u stóp wzniesienia, ustawiono głaz narzutowy o wys. 1,6 m. Napis na głazie informował Schronisko Alberta Forstera. Po 1945 napis skuto, głaz natomiast stoi do dziś obok przystanku autobusowego przy ulicy 23 Marca, u wylotu Doliny Gołębiewskiej." W latach 70 XX w. budynek spłonął. W odbudowanym w zmienionym stanie domu mieści się dom dziecka nr 1 przy ul.23 Marca.

W okresie międzywojennym w środkowej części doliny powstało zaledwie kilka willi, a większość willowej zabudowy przy ulicy 23 Marca pochodzi z drugiej połowy XX w. Na przełomie lat 60. i 70. XX w. na polanie w środkowej części doliny wzniesiono osiedle Przylesie złożone z 9 dziesięciopiętrowych bloków, przedszkola i pawilonów administracyjno - handlowych oraz rząd kilku czteropiętrowych bloków po północnej stronie ulicy. W latach 1995 - 1997 w sąsiedztwie Przylesia zbudowano boisko do piłki nożnej. Nazwa ulicy przed 1945 r.: Taubenwasserweg (Droga Gołębiewska). 23 Marca - rocznica wkroczenia wojsk radzieckich do Sopotu w 1945 r. Parcele pod numerami; 68, 70, 72 i 74. Zespół willowo-ogrodowy wzniesiony w latach 1921-1922 według projektu architekta Gebrunnera.

Nasza 23 Marca przed i w czasie wojny nosiła nazwę Taubenwasserweg. Dawna nazwa: Taubenwasserweg (Droga Gołębiewska) Ulica o długości 2200 m prowadząca dnem Doliny Gołębiewskiej od alei Niepodległości do sanatorium Leśnik, położonego w głębi sopockiego lasu. Wytyczona na miejscu starej drogi gruntowej łączącej od XVIII w. Sopot z leśniczówką Gołębiewo. Od pierwszych lat istnienia kąpieliska w Sopocie, stanowiła popularny trakt wycieczkowy i spacerowy. W latach 1885-1906 wzdłuż tego traktu kursował konny tramwaj, dowożący turystów do krawędzi wysokopiennego lasu, tj. do wylotu Doliny Niedźwiedziej. Od lat 20. XIX w. do 1933 r. na wierzchołku Królewskiego Wzgórza (dziś parcela pod numerem 16.) wznoszącego się ponad wylotem doliny, funkcjonował pawilon kawiarniany. Pierwsze domy przy dolnej części ulicy zaczęto budować po 1870 r. W roku 1900 na dużej polanie w środkowej części doliny wzniesiono piętrowy budynek stowarzyszenia strzeleckiego, mieszczący dziś (po przebudowach) sanatorium dziecięce pod numerem 93. W roku 1909 na parceli pod numerami 7 - 9 zbudowano ujeżdżalnię koni oraz budynek administracyjny Sopockiego Stowarzyszenia Jeździeckiego. Dziś mieści się w tym budynku urząd skarbowy. W okresie międzywojennym w środkowej części doliny powstało zaledwie kilka willi, a większość willowej zabudowy przy ulicy 23 Marca pochodzi z drugiej połowy XX w. Na przełomie lat 60. i 70. XX w. na polanie w środkowej części doliny wzniesiono osiedle Przylesie złożone z 9 dziesięciopiętrowych bloków, przedszkola i pawilonów administracyjno - handlowych oraz rząd kilku czteropiętrowych bloków po północnej stronie ulicy. W latach 1995 - 1997 w sąsiedztwie Przylesia zbudowano boisko do piłki nożnej. Nazwa ulicy przed 1945 r.: Taubenwasserweg (Droga Gołębiewska). 23 Marca - rocznica wkroczenia wojsk radzieckich do Sopotu w 1945 r. Parcele pod numerami; 68, 70, 72 i 74. Zespół willowo-ogrodowy wzniesiony w latach 1921-1922 według projektu architekta Gebrunnera.

Restauracja "Wielka Gwiazda" była miejscem bardzo popularnym. Polecał wycieczki do niej w swoim przewodniku już Wiktor Kulerski pisząc "Opuściwszy "górę cesarską", pojechaliśmy tramwajem do lasu i podążyliśmy do "wielkiej gwiazdy" (grosser Stern), uroczego miejsca w lesie. Stąd można się udać przechadzką do leśniczówki Józeowa, Taubenwasser, Espenkrug, gdzie jest piękne jezioro. Od "wielkiej gwiazdy" można się też udać drogą leśną do Oliwy, piękna to bardzo przechadzka". Również Franciszek Mamuszka w przewodniku "Sopot i okolice" poleca wycieczki do Wielkiej Gwiazdy, pisząc tak "Idąc dalej natrafiamy na niebieskie znaki szlaku "Kartuskiego", biegnącego od Domu Turysty w Kamiennym Potoku do Kartuz (61 km) i dochodzimy za nimi do szałasów na terenie tzw. Wielkiej Gwiazdy, skąd rozbiegają się drogi leśne, m. in. do leśniczówki Gołębiewo (ok. 2 km), inna do gajówki Gręzowo (Gręzlewo), niegdyś wioski, wymienionej w 1188 r. w formie Gransowi. W Wielkiej Gwieździe stał od 2 poł. XIX w. do 1945 b. popularny lokal o tej samej nazwie". Wielką Gwiazdę opisuję w swoich książkach Marcin Biedermann oraz Paweł Huelle. Marcin Biedermann w swojej książce "Sopot. Moje podróże do..." tak pisze "Drogą biegnącą dalej wśród zalesionego wzgórza tłumy gdańszczan i kuracjuszy z Sopotu spacerowały do modnej gospody, zwanej Wielką Gwiazdą (Grosser Stern).

Leśniczówka Gołębiewo /Golumbia niem. Taubenwasser / położona jestw lasach oliwskich (na wysokości Sopotu), Tereny leśne od 1188 roku aż do I rozbioru Polski były we władaniu cystersów. Na przełomie XVIII/XIX wieku lasy oliwskie należały do Królewskich Lasów Sobowidzkich z rewirem Oliwa i leśnictwami Gołębiewo i Matemblewo. Zarząd lasów więc znajdował się w Sobowidzu, wsi sąsiadującej z Gołębiewem Wielkim, stąd wydaje się, że powstała lesniczówka Gołębiewo w sposób oczywisty nawiązuje do Gołębiewa lub Gołębiowskich. Fakt zamieszkiwania Gołębiowskich w sąsiedztwie tej leśniczówki (parafia Kielno) raczej wskazuje na związek personalny. W XVIII w. leśniczówka Gołębiewo została połączona z Sopotem Drogą Gołębiewską /Taubenwasserweg/ (dziś ul.23 Marca) stanowiącą popularny szlak dla sopockich turystów (w latach 1885-1906 wzdłuż tego traktu kursował konny tramwaj dowożący turystów do krawędzi wysokopiennego lasu) . Liczne pomniki przyrody w okolicy, w tym dąb zwany Dewajtisem Gołębiewa skrywają dawną historię.

tam mieszkam.kiki.

bardzo nie polecam tego serwisu

tu mieszka wojtek

Szpital Gruźliczy i Chorób Płuc został przeniesiony do Szpitala Zakaźnego przy ul. Smoluchowskiego w Gdańsku. Obecnie obiekt wystawiony jest na sprzedaż przez Urząd Marszałkowski.

jak zawsze swietna

W ramach ciekawostek - z powodu budowy hali zostanie skorygowana granica miast, tzn. trzy działki należące do Sopotu trafią do Gdańska. Cała operacja przeprowadzana jest po to, żeby granica przebiegała dokładnie przez środek hali. :)